Smęcić na blogu Wam już więcej nie będę (postaram się), ostatnio to, co dzieje się w hartczakrowie, to równia pochyła. Niedawno pożegnaliśmy ostatniego przedstawiciela małych mięsożernych w naszym domu – Muffina. Jako, że weszłam w przedziwny tryb robićrobićrobić niezatrzymujsię, postanowiłam usunąć wszelkie dowody obecności Muffinka – żeby nie napotykać się na jego ślady. Miał swój pokój specjalny, na parterze (nieustannie nie stać nas na remont dołu, więc piętro jest użytkowe, a parter…no cóż, mocno nie :P), postanowiłam go przekabacić na swoją modłę – zrobić po prostu psi pokój.

Pomieszczenie jest naprawdę niewielkie – wydaje mi się, że ma niecałe 3 x 3 m, więc – klitka. Ma też swoją historię – otóż był to pokoik, w którym kiedyś spał dziadek (bo chrapał nieziemsko i babcia wyprosiła go z sypialni xD), a jeszcze wcześniej pomieszkiwałyśmy tam my z mamą (gdy się urodziłam, tata był w wojsku, więc mieszkałyśmy razem z mamą u dziadków :)). Meble sięgają oczywiście czasów głębokiego PRLu – są starsze nawet ode mnie 😛 Myślę, że może z czasem (i przypływami gotówki) jeszcze lepiej je przerobię, ale na razie bazowałam na rzeczach zastanych w domu – i myślę, że jak na dwa dni roboty i ograniczony metraż wyszło całkiem nieźle!

Udało mi się zagospodarować każdą ścianę i ulepszyć podłogę , która, ku mojemu ubolewaniu została mocno nadwyrężona przez freciaki (a fretkowy zapach niestety wciąż się unosi, ale walczę ostro z nim!) – z pomocą przyszły mi piankowe puzzle, które dodatkowo izolują i sprawiają, że podłoże do ćwiczeń jest zdecydowanie bardziej przyjazne. Ten fragment podłogi, który okazał się mocno niewymiarowy, przykryłam małymi drybedami. Ściany wymagają malowania, a wobec ponad trzydziestoletniej boazerii mam bardzo mieszane uczucia – z jednej strony nadaje przytulności domku wypoczynkowego gdzieś w górach, a z drugiej sprawia, że klitka jest jeszcze bardziej ciemna. Na razie zostaje. Oczywiście nie byłabym sobą, gdybym w każdym kącie pokoju nie nawrzucała przeróżnych lampek, poduszek, sztucznych futerek i kocyków.

Dużą cześć pokoju stanowi kanapa, którą w przyszłości planuję jednak wyrzucić. Na razie jednak służy jako miejsce wylegiwania się psów, oraz stanowisko oczekiwania na swoją kolej w robocie. Mam też kącik tylko dla siebie – przeniosłam tam wszystkie sprawy papierniczo – bujowe, najczęściej piszę tam do Was, obrabiam zdjęcia – to moje stanowisko robocze. Zawiesiłam tam sobie dwa przepiękne obrazy od Podszerstek, oraz chrobotka i maksymalnie uroczy nawilżacz powietrza z Aliexpress.

Pod biurkiem mam poukładane wszystkie gry węchowe.

Na prawo od biurka znajduje się stanowisko spacerowe. W poszczególnych szufladach mam kolejno obroże, komplety obroża + smycz, smycze oraz szelki i funkcyjne akcesoria (smycze amortyzowane, plecaki). W wiklinowym koszu tuż obok znajdują się psie ciuchy- back on tracki, kombinezony, kamizelki chłodzące, kurtki, kapoki. pod szafką w ładnym kartonie schowaną mam psią apteczkę, a na różowym futerku stoją dwa pojemniki – w jednym mam worki na kupy i kupowniki, a w drugim całe morze adresatek i koszyczek z akcesoriami do zdjęć.

Następna szafka zawiera psie kocyki (drybedy i zwyklaki), nad nią jest skrzynka z zabawkami – szarpakami, kongami, maskotkami. Tuż obok niej stoi kosz z piłeczkami. Na nim, z braku miejsca, stoi nasza tradycyjna torba treningowa.

Funkcję tapczanu już omówiliśmy, dlatego gładko przejdę do przeszklonej szafki na przeciwległej ścianie. Tam (w miejscu o utrudnionym dostępie) znajdują się psie przysmaki, klikery, szczotki i miseczki, a piętro wyżej położyłam książeczki zdrowia, paszporty, metryki, dokumenty, dyplomy i wszelkiego rodzaju odznaczenia i nagrody za zajęcie podium. Na szafce stoją dwa pudła – jedno z saszetkami, drugie z zupełnie świeżutkimi, nieużywanymi frisbee. Duża torba zawiera akcesoria szkoleniowe – neoprenowe kamizelki, ochraniacze, kamizelkę z kieszeniami z tyłu, kwadrat i koziołek.

Nieco dalej znajdują się wieszaki na (jeszcze nie mam pomysłu na co), oraz akcesoria do psich fitnessów. Muszę zakupić kredę do mojego tablicowego jednorożca, albowiem to, co wzięłam za kredę okazało się wkładami do gumko długopisu ;P Na nim właśnie planuję sobie rozpisywać treningi. To był arcyważny wydatek, powiadam Wam.

 

Muszę Wam przyznać, że jestem bardzo zadowolona – przede wszystkim udało mi się nieco odgruzować nasze piętro, a jednocześnie mam wszystko pięknie ogarnięte i posegregowane – jak nigdy dotąd! Macie jeszcze jakieś pomysły – lifehacki co mogłabym przeorganizować albo stworzyć na takim mikro metrażu?